خسته‌تر از صدای من، گریه‌ی بی‌صدای تو
حیف که مانده پیش من، خاطره‌ات به جای تو
رفتی و آشنای تو، بی‌تو غریب ماند و بس
قلب شکسته‌اش ولی پاک و نجیب ماند و بس
طعنه به ماجرا بزن، اسم مرا صدا بزن
قلب مرا ستاره کن، دل به ستاره‌ها بزن
تکیه به شانه‌ام بده، دل به ترانه‌ام بده
راوی آوارگی‌ام، راه به خانه‌ام بده
یک‌سره فتح می‌شوم، با تو اگر خطر کنم
سایه‌ی عشق می‌شوم، با تو اگر سفر کنم
شب‌شکن صد آینه با شب من چه میکنی؟
این همه نور داری و صحبت سایه میکنی
وقت غروب آرزو بهت مرا نظاره کن
با تو طلوع می‌کنم ولوله‌ای دوباره کن
با تو چه فرق می‌کند زنده و مرده بودنم
کاش خجل نباشم از زخم نخورده بودنم
"افشین یداللهی"
میخوابم و شبم را به تو می سپارم
رویایم را به بیداری ت.. به رویایت..
تا هر چه میخواهی با آن بکنی..
تا صبح ،
جهان من از آن توست..!
"افشین یداللهی"
من و رسوایی و این بار گناه
تو و تنهایی و آن چشم سیاه..
از من تازه مسلمان بگذر..
بگذر ، از سر پیمان بگذر..
"افشین یداللهی"
مرا خسته کردی و خود خسته رفتی..
سفر کرده ، با خانه ی من چه کردی؟
جهان من از گریه است خیس باران
تو با سقف کاشانه ی من چه کردی..!؟
"افشین یداللهی"
پاییز تو سر می رسد ،
قدری زمستانی و بعد..
گل می دهی ، نو می شوی ..
من در بهارت نیستم!
"افشین یداللهی"