شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

حسادت عاشقانه...

ابرهای روی خانه ات ،

پرنده های روی بامت ،

همان گیلاس های به درخت رو به پنجره ات،

من ، 

از حسادت همین ها خواهم مُرد....           

«محمد برقعی»