شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

بهانه ..

کفش تنگ بهانه بود

قدم هایت به لکنت افتاده بودند

از شوق رسیدن...!

"آرش ناجی"