پلک می زنی ، جهانم زیر رو می شود..
موهایت را باز می کنی ، طوفان می شود..
می خندی ، بهار می آید..
دیوانه منم!
که خانه ام را روی گسل خطرناک تن تو ساخته ام...
"علیرضا اسفندیاری"