شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

...

هیچ همدردی نمی‌یابم سزای خویشتن 

می‌نهم چون بیدِمجنون سر به پای خویشتن

"صائب "

صائب درد
شنبه 15 آبان 1400 ساعت 10:02
نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد