شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

دردم از یار است و درمان نیز هم..

حال من حال مریضی است که در کشتن او
درد و درمان و طبیبش همه همدست شدند...
"حسین عباسی فر"
ناشناس درد
پنج‌شنبه 29 آبان 1399 ساعت 21:01
نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد