شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

سهم من از زنانگی م..

در شهر پرسه میزنم و درد میکشم..

در کوچه راه میروم و گریه میکنم..

در خانه چای میخورم  و ضجه میزنم..

سهم من از زنانگی م یک جهان غم است..

"اهورا فروزان"

اهورا فروزان درد گریه غم
پنج‌شنبه 22 اسفند 1398 ساعت 01:34
نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد