شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

مبادا خاطرش..

او مرا خاطر برنجاند

من او را عذر خواهم ، همچنان گویم:

مبادا خاطرش رنجیده باشد..

"اوحدی مراغه ای"

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد