شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

تا به کی سوختن..

جرعه ای بخش که چون لاله ز  غم سوخته ایم..

تا به کی بشکنی از سنگ ستم ساغر ما..؟

"ناشناس"

ناشناس غم
پنج‌شنبه 10 آبان 1397 ساعت 20:27
نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد