شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

هوای دو نفره ی تو!

خانم؟!

شما در آستینتان باران دارید..؟

در صدایتان چه؟

هرچه فکر میکنم شما خودتان هوای دو نفره اید!

"آبا عابدین"

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد