شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

دلخوشی کاذب..

خودم را بی تو دلخوش میکنم جانا به هر نوعی..

گهی با اشک جانفرسا ، گهی لبخند مصنوعی...

"ه.الف.سایه"

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد