شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

با آنکه بیهوده ست اما..

هر روز با انبوهی از غم های کوچک

گم می شوم در بین آدم های کوچک..

با آنکه بیهوده ست اما می سپارم

زخم بزرگم را به مرهم های کوچک...

"سعید بیابانکی"

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد