شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

ایمان من در حلقه ی هندسه ی اندام توست..

برو ای شب ز پیش من 

مپیچان زلف و گیسو را ..

که جز آن جعد و گیسو را

نمیدانم..

نمیدانم...

"مولانا"

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد