شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

گرگ ها و آدم ها ..

گرگ‌ها  

رو به دشت می‌روند  

التیام زخم را ؛  

آدمی  

رو به زخم‌های بیشتر  ...

 

                                                                 " سید علی میرافضلی "

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد