شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شب های بیداری..

از خود صبح فقط منتظرم شب بشود..

تا پتو را بکشم روی سرم گریه کنم...!

"نفیسه سادات موسوی"

نفیسه سادات موسوی شب گریه
شنبه 2 مرداد 1395 ساعت 22:02
نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد