شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

..

کم حوصله ام مثل گلی اول پاییز..

قصری که مقارن شده با حمله ی چنگیز..

بر شاخه ی تنهایی من ، چند پرنده

دلگرم به ذکر غزلی رشک برانگیز..

از لای لبم ، سر زده یک شاخه گیلاس..

از لاله ی گوشت غزلی تازه بیاویز!

" علیرضا بدیع"

علیرضا بدیع پاییز تنهایی عاشقانه شعر
دوشنبه 27 اردیبهشت 1395 ساعت 18:54
نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد