شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

که عشق آسان نمود اول ولی ..

هر که در عشق سر از قله بر آرد ،

هنر است ...

همه تا دامنه ی کوه تحمل دارند ...!

"مژگان عباسلو"

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد