شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

فصل تا فصل پاییز..

فصل تا فصل خدا ، بی تو هوا یک نفره ست..!

از سرم میل به پاییز و بهار افتاده..

"سعید صاحب علم"

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد