شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

زنده باد امید ...

هرگز
نومید نمى شوم
زیرا هر بیراهه ى بى دلیلى ،
تا ابد
بیراهه نخواهد ماند...

"سید علی صالحی"
نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد