شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

لال شدم ...

هزار شکوه به دل داشتم، هزار افسوس

که گریه راه گلویم گرفت و لال شدم..

"شهریار"

شهریار گریه
دوشنبه 26 مرداد 1394 ساعت 21:45
نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد