شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

شـعـر یـعنـی پــرواز مـحـض

شعر میخوانم که رها شوم به بی کرانگی آسمان از قفسی تنگ ..

اندوه خنده ی اساطیری..

گفتند بخند تا بخندد دنیا..

بر زخم خودش خنده زد آدم اما ،

در خامشی سینه ی ما می بینی

اندوه خدایان اساطیری را؟!

"معصومه صابر"

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد